Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Επισκεπτόμαστε την ιταλική φοιτητούπολη, με την ελπίδα να τύχουμε σε μια αποφοίτηση, αλλά και για να πιούμε το άκρως εθιστικό τοπικό ποτό σπριτς σε κάποια από τις υπέροχες αναρίθμητες πλατείες της.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΜΕΑΣ

Η Πάδοβα είναι πάντα μια έκπληξη για τον επισκέπτη. Τον σαγηνεύει με τον δικό της τρόπο, είτε αυτός ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ιταλία είτε έχει επισκεφτεί κάποιες από τις ιταλικές μεγαλουπόλεις του Βορρά.

{jcomments on}

Για τους πρωτάρηδες, είναι μια μαγική μικρή πόλη, 200.000 κατοίκων, που συνδυάζει αρμονικά τη μεσαιωνική ιστορία με τους σύγχρονους ρυθμούς, ενώ για τους πιο πεπειραμένους είναι η πόλη των αριθμών: η 14η πόλη της Ιταλίας, με τη 2η μεγαλύτερη πλατεία στην Ευρώπη, το 7ο παλαιότερο πανεπιστήμιο σε συνεχή λειτουργία και μερικά από τα αριστουργήματα των Τζιότο και Τιτσιάνο. Τα νούμερα, βέβαια, δεν λένε απολύτως τίποτα σε σχέση με αυτό που απολαμβάνει κανείς περπατώντας στην Piazza dei Signori, στο Prato della Vale και στον καθεδρικό του Sant' Antonio.

ΣΑΝ ΦΟΙΤΗΤΗΣ

Η καρδιά της πόλης είναι το πανεπιστήμιο, το οποίο λειτουργεί ανελλιπώς από το 1222. Από τα αμφιθέατρά του έχουν περάσει τα μεγαλύτερα ονόματα της επιστήμης, άλλα λιγότερο γνωστά και άλλα διάσημα, όπως ο Γαλιλαίος και ο Κοπέρνικος. Μια περιήγηση στους χώρους του πανεπιστημίου θα σας φέρει σίγουρα κάτι από τη συγκίνηση των πρώτων επιστημονικών ανακαλύψεων. Το Teatro Anatomico, το πρώτο αμφιθέατρο ανατομίας στον κόσμο, η λειτουργία του οποίου ξεκίνησε το 1594, αποτελεί ένα σύμβολο για τη σύγχρονη ιατρική, καθώς εκεί θεμελιώθηκε η μετεξέλιξη των αρχαιοελληνικών αρχών της ανατομίας του Ιπποκράτη και του Γαληνού. Διασχίζοντας την εσωτερική αυλή, φτάνει κανείς στη Sala dei Quaranta, όπου διατηρείται ακόμα η έδρα του Γαλιλαίου. Το πανεπιστήμιο της Πάδοβα κρατάει μία ακόμη πρωτιά. Εκεί αποφοίτησε το 1678 η Elena Cornaro Piscopia, η πρώτη γυναίκα πτυχιούχος στην ιστορία της ακαδημίας. Ενα κοσμοϊστορικό γεγονός, που συγκέντρωσε τα μεγαλύτερα πνεύματα εκείνης της εποχής στον καθεδρικό της Πάδοβα για την τελετή της απονομής.

Γι' αυτούς που λατρεύουν τα στατιστικά, η Πάδοβα έχει άλλη μια πρωτιά. Εδώ βρίσκεται ο παλαιότερος βοτανικός κήπος, ο Orto Botanico di Padova, ο οποίος φτιάχτηκε το 1545 από το πανεπιστήμιο, με σκοπό την καλλιέργεια σπάνιων βοτάνων για μελέτη και ιατρική έρευνα.

Περπατώντας γύρω από το Palazzo del Bo, όπου τώρα στεγάζεται η πρυτανεία, μπορεί να βρεθείτε μπροστά σε κάποια από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις της Πάδοβα, που ίσως και να σας... σοκάρει. Η πιο χαρακτηριστική από αυτές είναι η αποφοίτηση, την ημέρα της οποίας προσδοκάς σφοδρά, εκτός από την ίδια την απονομή. Την παραμονή, όλοι οι φίλοι και οι γνωστοί του αποφοίτου μαζεύονται για να γράψουν τον «πάπυρο», δηλαδή μια τεράστια αφίσα στην οποία, εκτός από το ότι εξιστορούν με ρίμα όλα τα κατορθώματα του αποφοίτου, τα αναπαριστούν επίσης με καρικατούρες. Ο πάπυρος τοιχοκολλείται στους κεντρικούς δρόμους της παλιάς πόλης και όλα είναι έτοιμα για την απονομή. Την επομένη, φίλοι, γνωστοί και συγγενείς βάζουν τα καλά τους για να συγχαρούν τον απόφοιτο. Το πραγματικό μαρτύριό του, όμως, ξεκινάει μόλις τελειώσει η τυπική διαδικασία, καθώς ο απόφοιτος είναι αναγκασμένος να κάνει ό,τι καψώνι τού ζητήσει η ομήγυρη: να φορέσει βατραχοπέδιλα και μαγιό, να πλατσουρίσει στο σιντριβάνι μες στο κρύο, να λουστεί με αλεύρι και, πάνω απ' όλα, να απαγγείλει δημοσίως τις εκατοντάδες ρίμες που του έχουν γράψει οι φίλοι του στον πάπυρο. Κάθε λάθος στην ανάγνωση ισοδυναμεί με μερικές γερές γουλιές τοπικού κρασιού. Τα καψώνια πραγματικά δεν έχουν τέλος, ούτε στη φαντασία ούτε στα όρια. Αυτό που αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού, όμως, είναι το γεγονός ότι σε αυτά συμμετέχουν θερμά όλοι: οι γονείς και οι φίλοι, ακόμη και οι καθηγητές του αποφοίτου. Ισως έτσι να βγάζουν το άχτι τους...

ΓΙΑ ΣΠΡΙΤΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ

Αφήνοντας πίσω το Palazzo del Bo, χάνεται κανείς μέσα στους λιθόστρωτους δρόμους, όπου ο μεσαιωνικός χαρακτήρας της πόλης έχει μείνει αναλλοίωτος και οι γραφικές πλατείες ξεπηδούν η μία μετά την άλλη. Πρώτη στάση η Piazza Cavour και ίσως ένα μικρό διάλειμμα στο café Pedrocchi, ένα από τα ιστορικότερα καλλιτεχνικά στέκια της πόλης, που έχει φιλοξενήσει διάφορες προσωπικότητες, από τον λόρδο Βύρωνα μέχρι τον νομπελίστα και επίκαιρο με το έργο «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» Ντάριο Φο. Από εκεί στην Piazza dell' Erbe, την πλατεία της λαχαναγοράς, οπού εδώ και αιώνες οι φοιτητές συναντιούνται το απόγευμα για το σπριτς, το απεριτίφ της πόλης. Το σπριτς συναντάται κυρίως στην περιοχή του Βένετο, αλλά και στη Λομπαρδία, και η συνταγή του ποικίλλει. Συνήθως είναι ένα δροσιστικό κοκτέιλ από κρασί Prosecco, μικρή δόση τζιν, σόδα και λικέρ Aperol ή Campari (spiz all' Aperol/Campari). Είναι μια πραγματικά πολύ δυνατή συνήθεια, κάτι σαν να έχει περάσει στο DNA της πόλης. Γι' αυτό και γύρω στις επτά, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Piazza dell' Erbe αλλά και στον κλώνο της, την Piazza della Fruta, τις οποίες χωρίζει το Palazzo della Ragione.

Το πολύ όμως μέχρι τις οκτώμισι, οι πλατείες ως διά μαγείας έχουν αδειάσει εντελώς. Είναι μάλλον η στιγμή για να κατηφορίσει κανείς μέχρι την Piazza dei Signori για ένα ακόμη σπριτς (είναι άκρως εθιστικά!) και να θαυμάσει το Palazzo del Capitaniato, την κατοικία της βενετικής διοίκησης, όταν η Πάδοβα βρισκόταν υπό βενετική κυριαρχία. Στην άκρη της πλατείας δεσπόζει o Torre dell' Orologio, ο πύργος του ρολογιού, χτισμένος το 1428, ένας από τους πρώτους αστρονομικούς μηχανισμούς στην Ιταλία που δείχνει τη σχετική κίνηση των ζωδιακών σχηματισμών. Λίγα μέτρα από τον πύργο, βρίσκεται μία ακόμη από τις αναρίθμητες πλατείες του κέντρου της πόλης, η Piazza del Duomo.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Η πλατεία-σύμβολο της πόλης, ωστόσο, είναι το Prato della Valle που μέχρι το 1785 ήταν ένας μεγάλος βάλτος. Σήμερα πάλι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πλατεία στην Ευρώπη, μετά την Place des Quinconce στο Μπορντό. Στα 90.000 τ.μ. της περιλαμβάνει ένα ελλειπτικό κανάλι που σχηματίζει ένα μικρό νησί, το l'Isola Memmia, το οποίο πήρε την ονομασία του από τον εμπνευστή του έργου, Andrea Memmo. Περιμετρικά του καναλιού στέκουν 78 αγάλματα επιφανών Ιταλών επιστημόνων και καλλιτεχνών. Μετά τα μέσα Απριλίου, οπότε αρχίζει να ζεσταίνει ο καιρός, το Prato, όπως το αποκαλούν οι κάτοικοι της Πάδοβας, σφύζει από κάθε λογής κόσμο και δίνει τον παλμό της πόλης. Στη μία άκρη της πλατείας στέκει η Santa Giustina τόσο επιβλητικά, που στην αρχή μπορεί να νομίσει εσφαλμένα κανείς πως είναι το Duomo. Και αυτό δεν είναι τίποτα, καθώς από το προαύλιο της Santa Giustina προβάλλει ξαφνικά σε έναν παράδρομο του Prato μια ακόμα πλατεία με έναν ακόμα πιο εντυπωσιακό ναό. Είναι αυτό που στην Ιταλία αποκαλούν χαρακτηριστικά μικρό Βατικανό, η βασιλική του Sant' Antonio di Padova (χτισμένη το 1301). Ο Sant' Antonio, γεννημένος στην Πορτογαλία, έζησε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του στην Πάδοβα, όπου και πέθανε. Αν και το σώμα του δεν είναι άφθαρτο, η γλώσσα του είναι, και βρίσκεται σε ειδικό γυάλινο θόλο μέσα στο ναό μαζί με τις φωνητικές χορδές και ένα κομμάτι από το σαγόνι του. Ωστόσο, ειρωνικά, το 1991, μια κωμικοτραγική ιστορία εκτυλίχθηκε στην Πάδοβα, όπου τρεις μασκοφόροι εισέβαλαν στο ναό και απήγαγαν... τη γλώσσα του αγίου! Ακολούθησε πραγματικός πανικός, καθώς ζητούσαν ένα μυθικό ποσό για λύτρα. Τελικά, με τη βοήθεια ακόμη και προσωπικοτήτων του οργανωμένου εγκλήματος, η γλώσσα βρέθηκε και επιστράφηκε στο ναό. Το «La lingua del Santo» (= η γλώσσα του αγίου) είναι μια σπαρταριστή κωμωδία, με τη μοναδική ερμηνεία του Antonio Albanese, που εξιστορεί τα γεγονότα της απαγωγής και της εύρεσης της γλώσσας. Αυτή την ταινία πρέπει σίγουρα να τη δει κάποιος προτού επισκεφτεί την Πάδοβα. Κατά τα άλλα, εδώ έρχεται οπωσδήποτε όποιος έχει χάσει ή του έχει κλαπεί κάποιο αντικείμενο και προσεύχεται στον Sant' Antonio για να τον βοηθήσει να το βρει.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΤΑΛΙΑ

Η πόλη ωστόσο δεν είναι μόνο τα μοναδικά της μνημεία. Πέρα από αυτά, μπορεί κανείς να απολαύσει υπέροχους περιπάτους κατά μήκος του καναλιού, στις καινούργιες εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου, να γευτεί τις μοναδικές νοστιμιές της, τα φοιτητικά στέκια και τα μοναδικά καφέ στα στενά δρομάκια γύρω από την Piazza Dell' Erbe. Παρά το γεγονός ότι δέχεται ετησίως μεγάλο πλήθος επισκεπτών, η κοινωνική ζωή και η οικονομία δεν έχουν ως βάση τον τουρισμό. Αυτό δίνει μια άλλη αίσθηση στον επισκέπτη, αφήνοντάς τον να κινηθεί στους χαλαρούς ρυθμούς της πόλης και να γευτεί ένα αληθινό κομμάτι Ιταλίας.

Περπατήστε στις δεκάδες γραφικές πλατείες, απολαύστε μερικά σπρίτς και ζήστε από κοντά τους ιδιαίτερους ρυθμούς της Πάδοβας!

ΠΩΣ ΠΑΜΕ

Το πλησιέστερο αεροδρόμιο στην Πάδοβα είναι το Marco Polo (VCE). Παρά το γεγονός ότι θεωρείται το αεροδρόμιο της Βενετίας, απέχει μόλις 20 χλμ. από την Πάδοβα, και προς αυτό πραγματοποιείται απευθείας πτήση από την Αθήνα. Υπάρχουν και αρκετές αεροπορικές εταιρείες, όμως, που φτάνουν μέσω άλλης πρωτεύουσας: Lufthansa μέσω Φρανκφούρτης, Alitalia μέσω Ρώμης, Brussels Airlines μέσω Βρυξελλών κ.λπ.

Για πιο περιπετειώδεις διαθέσεις, υπάρχει και η δυνατότητα μιας πιο φιλικής προς το περιβάλλον μετακίνησης, παίρνοντας το λεωφορείο για Πάτρα, από εκεί το πλοίο για Βενετία (32 ώρες) και μετά τρένο για Πάδοβα (40 λεπτά).

ΔΙΑΜΟΝΗ

Belludi 37 (Via Luca Belludi 37, Τ/+39 049 665633, www.belludi37.it). Από τα πιο φιλικά ξενοδοχεία της πόλης, με όμορφα, ευρύχωρα δωμάτια, πλούσιο πρωινό, πάρκινγκ και δωρεάν Iντερνετ. Σε κομβικό σημείο, μια ανάσα από το Prato και τη βασιλική του Sant' Antonio di Padova. Από 125 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.
Hotel M14 (Via Acquette 9, Τ/+39 049 8762011, www.hotelm14.it). Σε απόσταση 5 λεπτών από το Prato, το Hotel M14 ανακαινίστηκε φέτος και προσφέρει άνετα, μοντέρνα δωμάτια με αρκετά έξτρα: δωρεάν Ιντερνετ, κλιματισμό, μίνι μπαρ, LCD τηλεόραση με δορυφορικά κανάλια και δικό του μπαλκόνι. Από 60 ευρώ το δίκλινο.
Best Western Hotel Biri (Via A. Grassi 2, Τ/+39 049 8067700, www.hotelbiri.com). Τεσσάρων αστέρων, το Hotel Biri προσφέρει πολύ περισσότερα απ' όσα κάποιος μπορεί να χρειαστεί ύστερα από ένα πολύωρο περίπατο στο κέντρο της πόλης. Πολυτελή δωμάτια, δωρεάν Ιντερνετ, πάρκινγκ, ντουζ με υδρομασάζ, αίθουσα γυμναστηρίου (δωρεάν) και μία από τις πιο όμορφες θέες στην πόλη από το εστιατόριο στον έβδομο όροφο. Από 178 ευρώ το δίκλινο, ενώ, αν κάνετε κράτηση αρκετά νωρίς, μπορείτε να πετύχετε έκπτωση μέχρι και 60%.

ΦΑΓΗΤΟ

Η Πάδοβα δεν είναι κατεξοχήν τουριστική πόλη, και αυτό μπορεί εύκολα κανείς να το αντιληφθεί στο φαγητό!

Pizzeria Ristorante Savonarola (via Savonarola 38, T/+39 049 8759128). Από τα πιο κλασικά στέκια της πόλης. Σε μια οικογενειακή ατμόσφαιρα μπορείτε να απολαύσετε πίτσα φτιαγμένη μπροστά στα μάτια σας με τον παραδοσιακό ιταλικό τρόπο σε φούρνο με ξύλα. Δοκιμάστε τη σπεσιαλιτέ pizza alle verdure. Από 16 ευρώ άτομο.
Enoteca Angelo Rasi (Riviera Paleocapa 7, Τ/+39 049 8719797). Η περιοχή του Βένετο έχει πολύ πλούσια κουζίνα και περιλαμβάνει μεγάλη ποικιλία πιάτων για όλα τα γούστα. Η Enoteca Angelo Rasi είναι το κατάλληλο μέρος για να τις απολαύσετε και να βρείτε ποια σας αρέσει περισσότερο. Τα πιάτα, βέβαια, είναι τόσο τοπικά, που ακόμη κι αν γνωρίζετε άπταιστα ιταλικά δεν πρόκειται να καταλάβετε λέξη, καθώς τα ονόματά τους είναι όλα στην τοπική διάλεκτο (βένετο). Δοκιμάστε ανεπιφύλακτα «sarde in saor» (σαρδέλες τηγανητές με σάλτσα από κρεμμύδι, λάδι, ξίδι, κουκουνάρι και σταφίδες μαριναρισμένες σε κρασί) ή «baccalà mantecato» (κομμάτια μπακαλιάρου, αναμεμειγμένα με λάδι, φιστίκια και σκόρδο). Ενα πλήρες γεύμα ξεκινάει από 40 ευρώ, ενώ τις καθημερινές υπάρχει προσφορά για γεύμα 3 πιάτων, κρασί, νερό και καφέ με 21 ευρώ.

ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ...

Η Πάδοβα, παρά το μέγεθός της, έχει έναν απέραντο πολιτισμικό θησαυρό. Το διαμάντι αυτού του θησαυρού κρύβεται στην Cappella degli Scrovegni και δεν είναι άλλο παρά δύο από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Τζιότο: «Vita della Vergine» και «Vita di Cristo». Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη, την οποία ίσως χρειαστεί να κανονίσετε από νωρίς, καθώς απαιτείται η αγορά των εισιτηρίων μέσω Ιντερνετ τουλάχιστον τρεις ημέρες πριν.